www.pitak.fora.pl
Pitakowie pochodzą z królewskiego grodu
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum www.pitak.fora.pl Strona Główna
->
Imprezy i spotkania
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
TAK
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz HTML w tym poście
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Ogólna
----------------
Ogłoszenia, komunikaty, informacje
Imprezy i spotkania
Rodzina
----------------
Od niemowlaka do staruszka
Rodowody
Kuchnia
----------------
zdrowe żywienie
Salon
----------------
Życie towarzyskie
Zdrowie i rekreacja
----------------
Medycyna i psychoterapia
Turystyka i wypoczynek
Logopedia
Muzykoterapia i relaksacja
Praca, nauka, trening
----------------
pochwała sukcesu i porady życiowe
Twórcze myślenie
poezja, proza, recytacja, teatr
Oferty i zaproszenia
----------------
Kupię - sprzedam
oferty - usługi
Podziękowania, życzenia i zaproszenia
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
pitak
Wysłany: Sob 23:03, 09 Sty 2021
Temat postu: 1792 - 1958 Dwie premiery "Parad" Jana Potockiego
.
"Nieprawdopodobny Potocki", jak nazwał autora "Parad" Czesław Miłosz, ma w historii literatury polskiej własną legendę - kosmopolitycznego arystokraty i ekscentryka, wiodącego życie barwne i awanturnicze, zakończone samobójczym strzałem z pistoletu naładowanego srebrną kulą.
Trwałą sławę przyniósł mu "Rękopis znaleziony w Saragossie", fantastyczno-filozoficzna powieść pisana po francusku, jak wszystkie jego dzieła.
Jan Potocki (1761-1815), urodzony w Pikowie na Podolu, zmarł śmiercią samobójczą 23 grudnia 1815 roku w Uładówce koło Pikowa. Potocki to pierwszy polski archeolog, badacz starożytności słowiańskich. Wychowany we Francji i Szwajcarii, mówił płynnie ośmioma językami.
Studiował w wiedeńskiej Akademii Inżynierii Wojskowej i otrzymał stopień oficerski. Na Morzu Śródziemnym walczył z piratami zagrażającymi bezpieczeństwu Malty. We Włoszech badał ślady wpływów arabskich, w Turcji zachwycał się orientalnym trybem życia, w Grecji obserwował narastanie buntu przeciwko dominacji tureckiej.
Przez całe życie podróżował - do Egiptu, Holandii, Hiszpanii i Maroka, dolnej Saksonii i na Kaukaz, wreszcie do Mongolii, bo nie udało mu się dojechać do Chin.
Ożeniony z księżniczką Lubomirską, mając widoki na świetną karierę, wycofał się w świat książek, a za swe główne zadanie uznał badania nad pierwotnymi dziejami Słowiańszczyzny.
Penetrował biblioteki, głównie w Paryżu, ogłaszał grube tomy komentowanych wyciągów ze źródeł.
Nie był jednak odludkiem, interesowały go bieżące wydarzenia, również polityczne. Jako poseł na Sejm Czteroletni wspierał poczynania stronnictwa reform, założył w Warszawie własną drukarnię, pisał i wydawał śmiałe polemiki, memoriały, pamflety.
Walczył jako ochotnik w wojnie polsko-rosyjskiej. Po krótkiej kampanii, gdy król przystąpił do Targowicy, a wojsko złożyło broń, Jan Potocki przybył do Łańcuta, gdzie przebywała jego żona.
Ku uciesze gości bawiących latem 1792 roku w rezydencji teściowej, księżnej marszałkowej Elżbiety z Czartoryskich Lubomirskiej, napisał i wystawił "Parady".
Jedyną rolę kobiecą grała jego piękna bratowa Anna Teofila, hrabina Sewerynowa z książąt Sapiehów Potocka, której zadedykował te "dramatyczne ekstrawagancje", rok później wydane drukiem w mikroskopijnym nakładzie, w edycji prywatnej.
Nieliczne egzemplarze, które trafiły do zbiorów publicznych, spoczywały długie lata w bibliotekach. Dopiero w 1958 r. "Dialog" opublikował polski przekład "Parad" i w tym samym roku wystawił je Teatr Dramatyczny w reżyserii Ewy Bonackiej, z Barbarą Krafftówną i Wiesławem Gołasem w rolach Zerzabelli i Gila.
Entuzjastycznie przyjęty warszawski spektakl zaprezentowano w 1959 r. na Festiwalu Teatru Narodów w Paryżu. Później "Parady" święciły triumfy na wielu polskich scenach.
Cytat:
Wiesław Gołas, Wojciech Pokora. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
Oszczędna dekoracja, podobnie jak w pierwszej powojennej inscenizacji "Parad" w Teatrze Dramatycznym, składa się z podestu z ledwie zasugerowanymi w tle atrybutami kolejnych miejsc w akcji.
Cytat:
Wojciech Pokora, Barbara Krafftówna, Jerzy Magórski. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
Wspaniałe, pełne fantazji i pikanterii kostiumy jak w klasycznej commedii dell'arte, potęgują wyrazistość gry. Dla wykonawców "Parady" stanowią wspaniałą okazję do zaprezentowania pełnej gamy środków aktorskich. Są jedynym w swoim rodzaju sprawdzianem kondycji, umiejętności improwizacji".
Cytat:
Witold Skaruch, Wojciech Pokora, Barbara Krafftówna, Jerzy Magórski. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
"Parady" składają się z sześciu miniatur scenicznych, w których występują charakterystyczne dla gatunku postaci.
Bohaterem pierwszej pt. "Gil zakochany" jest może niezbyt rozgarnięty sługa, za to pełen zdrowego rozsądku, prostoduszny, lecz na swój sposób przebiegły. Gil zakochuje się w panience Zerzabelli, choć jak sam stwierdza, w pannie dobrze urodzonej "właściwie powinien się był zakochać pan Leander". Romans toczy się jednak wbrew tradycji i logice, ujawniając przewrotność i skłonność do ironii autora "Parad".
Cytat:
Witold Skaruch, Wojciech Pokora, Barbara Krafftówna, Jerzy Magórski. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
Scenka następna, "Kalendarz starych mężów", nosi podtytuł "Parodia przepierzenia (z teatru pani de Genlis)" i jest bezlitosną parodią sztuk stanowiących żelazny repertuar łańcuckiego teatru - poczciwych jednoaktówek trzeciorzędnej, ale niebywale popularnej autorki.
Cytat:
Wiesław Gołas, Wojciech Pokora, Barbara Krafftówna. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
W miniscence "Podróż Kasandra do Indii" pojawia się kolejna charakterystyczna postać "Parad" - zacny wytwórca serów, który podróżując do wyimaginowanych Indii Wschodnio-Zachodnich objeżdża paryskie przedmieścia.
Cytat:
Barbara Krafftówna. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
Ten sam bohater, pocieszny i ograniczony mieszczuch, jest przedmiotem kpin w kolejnych jednoaktówkach. "Kasander aktorem" to parodia klasycznych konwencji teatralnych.
Cytat:
Wiesław Gołas, Wojciech Pokora. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
W historyjce "Kasander literatem" bohater stylizuje się na patrona piśmiennictwa, ogłasza konkurs literacki z nagrodą w postaci własnej córki.
Cytat:
Jerzy Magórski. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
Wreszcie, w jednoaktówce "Kasander demokratą", wkracza na drogę kariery politycznej, równie podejrzanej i niedorzecznej jak on w swych kolejnych wcieleniach.
Cytat:
Wiesław Gołas. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
#
Jan Potocki Parady
Utwór Parady (Jan Potocki)
miejsce premiery Teatr Dramatyczny, Warszawa
data premiery 29 listopada 1958
reżyseria Ewa Bonacka
przekład Józef Modrzejewski
oprawa plastyczna Władysław Daszewski
muzyka Witold Rudziński
pantomima Witold Borkowski
asystent scenografa Irena BurkeAniela Wojciechowska
Obsada
Cytat:
Wiesław Gołas. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
Aktor Wojciech Pokora
Ojciec aktora Witold Skaruch, Janusz Zlamal, Józef Nowak
Zerzabella Barbara Krafftówna
Kasander Jerzy Magórski, Zdzisław Leśniak
Gil Wiesław Gołas
Leander Wojciech Pokora
Doktór Witold Skaruch, Janusz Zlamal, Józef Nowak
Pirat 1 Ryszard Szczyciński
Pirat 2 Maciej Zaremba
Cytat:
Wojciech Pokora. Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
#
stoją od lewej: XX, Marian Meller, Ewa Bonacka, Władysław Daszewski, XX siedzą: Witold Skaruch, Wiesław Gołas, Wojciech Pokora, Barbara Krafftówna, Jerzy Magórski Z realizacji: Parady, 29 listopada 1958 - Teatr Dramatyczny (Warszawa). Fot. Myszkowski Franciszek.
#
Pobrano dnia 10-01-2021 ze strony:
http://www.encyklopediateatru.pl/przedstawienie/21709/parady#
.
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin