www.pitak.fora.pl

fizjo · Gość

Udary mózgu należą do najczęstszych chorób układu nerwowego i zajmują trzecie miejsce jako przyczyna śmierci (ok. 15%) po zawałach mięśnia sercowego i chorobach nowotworowych. Zachorowalność na udary w Polsce obejmuje ok. 20000 osób rocznie. Udary w następstwie niedokrwienia stanowią ok. 75% ogólnej ich liczby i występują w następstwie zwężenia tętnic na tle miażdżycy lub całkowitego zamknięcia naczyń zakrzepem albo materiałem zatorowym. Udar niedokrwienny spotyka się u osób starszych (60—80 lat) w razie ogólnego spadku ciśnienia krwi, np. w nocy, w zawale mięśnia sercowego lub osłabieniu po większym, wyczerpującym wysiłku. Lżejsze postacie udaru mają przebieg krótkotrwały; objawy zwykle nieznacznego niedowładu połowiczego cofają się samoistnie w ciągu kilkunastu godzin lub kilku dni.

Zakrzep tętnic mózgu prowadzący do zawału i wtórnego rozmięknienia daje narastające powoli objawy niedowładu połowiczego. Nasilenie i rozległość porażeń zależą od umiejscowienia i wielkości procesu zakrzepowego. Wystąpienie porażenia bywa poprzedzone nieraz na kilka godzin bólami głowy i złym samopoczuciem.

Podczas badania należy zwracać uwagę na stan przytomności i czynności układu krążeniowo-oddechowego. Zakrzep w polu unaczynienia tętnicy środkowej mózgu i tętnic szyjnych powoduje całkowite drugostronne porażenie połowicze ruchowe. Początkowo napięcie mięśni jest obniżone. Odruchy głębokie są wzmożone, natomiast skórne obniżone przy obecności objawu Babińskiego. Po upływie zwykle kilku dni, a niekiedy dopiero po kilku tygodniach, napięcie wiotkie przechodzi w spastyczność mięśni, szczególnie zaznaczającą się w zginaczach kończyny górnej i prostownikach kończyny dolnej. Upośledzenie czucia, zwłaszcza głębokiego, spotyka się rzadziej, ale jego obecność utrudnia powrót czynności ruchowej. W badaniu należy również zwrócić uwagę, czy nie występuje niedowidzenie połowicze. Zawał półkuli dominującej daje ponadto zaburzenie mowy w postaci afazji, najczęściej mieszanej, tj. czuciowo-ruchowej.

cokla · Gość

Okres wczesnej rehabilitacji wiąże się ściśle z okresem obniżonego napięcia mięśniowego u chorych po udarze i ma na celu stałe pobudzanie aktywności ruchowej kończyn zdrowych i utrzymanie pełnego zakresu ruchów w kończynach porażonych oraz systematyczne poszukiwanie ułożeń globalnych ciała, zapobiegających w późniejszym okresie niekorzystnym ułożeniom spastycznym. Spastyczność — jak już wspomniano — pojawia się stopniowo i ustala się po 12-18 miesiącach.

Usprawnienie ruchowe rozpoczynamy od mobilizacji strony ,,zdrowej" poprzez ruchy czynne i od ruchów biernych po stronie „chorej". Następnie przechodzimy do ruchów bierno-czynnych i wspomaganych oraz oporowych, biorąc za podstawę różne techniki stymulacji nerwowo-mięśniowej, zarówno o charakterze torującym, jak i hamującym. Termin rozpoczęcia czynnego uruchamiania należy ustalać indywidualnie w zależności od przyczyny udaru i ogólnego stanu chorego. Większość autorów przyjmuje dla procesów zakrzepowych i zatorów okres 2—3 dni po udarze, a dla udarów krwotocznych 3—4 tygodnie od początku choroby. W przypadkach powikłań, szczególnie ze strony układu krążeniowo-oddechowego, termin rozpoczęcia aktywnej kinezyterapii można przesunąć o kilka dalszych tygodni.

U chorych z objawami ucisku mózgu lub krwotoku podpajęczynówkowego konieczna jest jak najwcześniejsza konsultacja neurochirurgiczna i wspólne ustalenie dalszego postępowania leczniczego.

wert · Gość

Uruchamianie czynne rozpoczyna się od siadania w łóżku z podparciem pleców, a następnie siadania na łóżku z opuszczonymi nogami, przechodząc stopniowo do siadania w fotelu i stania przy łóżku. Gdy u chorego stwierdza się skłonność do hipotensji i zapaści ortostatycznej, można zastosować stopniową pionizację na specjalnym stole. Jeśli chory utrzymuje pozycję pionową przy dobrym samopoczuciu co najmniej 10 min, można przejść do zmiany pozycji z siedzącej na stojącą. Zdolność do samodzielnego siedzenia najlepiej sprawdzić na stołku bez oparcia, stosując próby wychwiania ze stanu równowagi. W czasie stania chory musi się nauczyć przenoszenia masy ciała z nogi zdrowej na nogę z niedowładem przy zachowaniu równowagi.

Zbyt długie pozostawanie chorego w łóżku w pozycji leżącej przyczynia się do licznych komplikacji, jak: zapalenie płuc, odleżyny, przykurcze mięśni, ujemny bilans białkowy, odwapnienie kości, zapalenie żył, spadek siły w zdrowych kończynach. Chory w coraz większym stopniu traci łączność z porażoną połową ciała wskutek braku dostatecznej aferentacji proprioceptywnej oraz utraty odruchów postawnych i antygrawitacyjnych.

W okresie obniżonego napięcia można stosować w przerwach między ćwiczeniami, oprócz masażu o charakterze stymulacji eksteroceptywnej, pobudzanie mięśni prądem o niskiej częstotliwości wywołujące ruch zbliżony do czynności fizjologicznej. Chory widząc, że jego bezwładne mięśnie jeszcze są czynne, chętniej współdziała z personelem rehabilitacyjnym w dalszych zabiegach usprawniających.

derta · Gość

W miarę narastania spastyczności pojawiają się w proksymalnych odcinkach kończyn pierwsze ruchy dowolne, związane w kończynie górnej z synergią zginaczy, a w kończynie dolnej — z synergią prostowników. Nadmierna spastyczność utrudnia znacznie proces usprawniania; zwiększenie intensywności ćwiczeń zmniejsza ją tylko przejściowo — dalszy więc postęp rehabilitacji ruchowej zależy w dużym stopniu od równoczesnego przeciwdziałania wzrostowi napięcia mięśniowego, z wykorzystaniem różnych metod usprawniania oraz dodatkowo zabiegów fizykalnych i środków farmakologicznych.

Do najczęstszych metod oddziaływania ruchowego na chorych w tym okresie należy torowanie proprioceptywne Kabata i stymulacja proprioceptywna Bobathów, przejęte zresztą z usprawniania ruchowego dzieci z porażeniem mózgowym.

Przy przedłużaniu się okresu obniżonego napięcia przywrócenie ruchów dowolnych należy opierać się kolejnych fazach rozwoju ruchowego dziecka (obracanie tułowia, siadanie, stanie, chodzenie). Chory podczas leżenia na plecach, bokach i brzuchu powinien opanować stabilizację tułowia, barków i obręczy kończyny dolnej (pasa biodrowego). Podczas leżenia na brzuchu należy przywracać ruchy przedramion, podczas leżenia na boku ruchy kończyn dolnych, naśladujących ruchy kroczenia. Po opanowaniu pozycji siedzącej i obciążania naprzemiennego kończyn dolnych w pozycji stojącej można rozpocząć naukę chodzenia. Przy utrzymywaniu się niedowładu po stronie chorej należy uczyć wykonywania coraz bardziej złożonych czynności kończynami zdrowymi.

Właściwy okres rehabilitacji ruchowej rozpoczyna się, z chwilą gdy po ustąpieniu zaburzeń neurodynamicznych i wyrównaniu się krążenia mózgowego oraz czynności serca i układu oddechowego systematyczne stosowanie ćwiczeń nie wywołuje żadnych zakłóceń i nie zagraża żadnymi powikłaniami. Wczesne usprawnianie umożliwia uruchomienie ok. 90% chorych. Wymaga ono jednak dokładnego określenia przez lekarza rodzaju ćwiczeń, liczby ruchów, jaką chory ma wykonać jednorazowo, ich rytmu oraz liczby powtórzeń w ciągu dnia. Za wykonanie całodziennego programu jest odpowiedzialny cały zespół rehabilitacyjny, a w razie usprawniania w warunkach domowych — osoba opiekująca się chorym, odpowiednio pouczona przez lekarza.

hytl · Gość

Leczenie usprawniające można ograniczyć lub wyłączyć czasowo u chorych, u których niedowład ma charakter przejściowy i cofa się samoistnie. Natomiast u chorych, którzy wymagają leczenia operacyjnego (guzy, tętniaki, krwiaki) lub cierpią na złośliwe nadciśnienie tętnicze, niewyrównaną niedomogę krążeniowo-oddechową albo poważniejsze zaburzenia psychiczne, usprawnianie ruchowe należy stosować w granicach ściśle kontrolowanej tolerancji czynnościowej. Ostrożne wykonywanie ruchów biernych zarówno kończynami zdrowymi, jak i porażonymi nie jest niebezpieczne nawet w świeżym krwotoku.

muzyk

ARTOS - OŚRODEK LOGOTERAPII i TRENINGU OSOBOWOŚCI

logopeda dyplomowany , psychoterapeuta mgr Władysław Pitak.
[link widoczny dla zalogowanych]
Rejestracja telefoniczna : 94-340-60-06
Godziny przyjęć uzgadniane są z pacjentami

sponsor · Wysłany: Nie 9:50, 10 Mar 2013 Temat postu:

.
Artykuły z logopedii:.

ZABURZENIA W NADAWANIU MOWY
1. Zaburzenia motoryczno-dośrodkowe (aferentne)
(utrata lub niedokształcenie somestetycznych wzorców głosek)
czyli trudności w artykułowaniu głosek spowodowane brakiem czucia ułożenia narządów mowy - brak analizy i syntezy sygnalizacji z obwodu o aktualnej pozycji narządów mowy.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* USZKODZENIA NACZYNIOWE OŚRODKOWEGO UKŁADU NERWOWEGO
Najczęstszą postacią uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego jest udar mózgowy występujący nagle, przeważnie we śnie lub w czasie wzmożonej psychofizycznej aktywności, i charakteryzujący się mniej lub bardziej zaburzoną świadomością oraz połowiczym porażeniem na tle zaburzeń krążenia mózgowego. Upośledzenie krążenia mózgowego jako przyczyna udaru może wystąpić pod wpływem różnorodnych zmian patologicznych, odzwierciedlających takie stany, jak: miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia czynności serca, choroby krwi, procesy uciskowe (nowotwory) i urazy.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* AFAZJA - REHABILITACJA LOGOPEDYCZNA
Terminem afazja (greckie fazis-mowa) określa się częściową lub całkowitą utratę umiejętności posługiwania się językiem, spowodowaną uszkodzeniem znajomości języka (rozumienia i nadawania), czemu towarzyszą mniejsze lub większe trudności w ponownym nauczeniu się go.
M. Maruszewski (1966) podaje następującą definicję afazji: "Afazja to spowodowane organicznym uszkodzeniem odpowiednich struktur mózgowych częściowe lub całkowite zaburzenie mechanizmów programujących czynności mowy człowieka, który już uprzednio opanował te czynności".
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* NOWE TECHNOLOGIE W REHABILITACJI OSÓB JĄKAJĄCYCH SIĘ
Podczas mówienia jąkanie może przejawiać się jako powtarzanie części słów, powtarzanie części zdania lub przedłużone wymawianie niektórych głosek. W czasie mówienia mogą występować skurcze mięśni twarzy, szyi, tułowia lub kończyn, zwane współruchami.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* MUTYZM JAKO PRZYCZYNA TRUDNOŚCI SZKOLNYCH
Artykuł ten ma na celu przybliżenie problemu mutyzmu. Napisałam go z myślą o tym, że może on być przydatny innym nauczycielom, którzy spotkają się z podobnym zjawiskiem w swojej pracy dydaktyczno-wychowawczej.
>>> więcej >>> [link widoczny dla zalogowanych]
* BADANIA W UDARZE MÓZGU
W przypadku wystąpienia klinicznych objawów udaru mózgu konieczne jest wykonanie szeregu badań odpowiadających na pytanie: Czy to jest udar mózgu?
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* CZYTAĆ WBREW GENOM
DYSLEKSJĘ DEFINIUJE SIĘ JAKO TRUDNOŚĆ W OPANOWANIU TECHNIKI CZYTANIA. OSOBY Z TYM ZABURZENIEM ZNACZNIE DRAMATYCZNIEJ TO OKREŚLAJĄ: GDY CZYTAM, WYDAJE MI SIĘ, ŻE ZWARIUJĘ. Dysleksja w różnym nasileniu jest zjawiskiem często spotykanym w praktyce szkolnej. W szerszym pojęciu, jest to ogół zaburzeń związanych z czytaniem i pisaniem. Trudność w czytaniu prawie zawsze występuje z dysortografią lub dysgrafią.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* DLAAACZEGO SIĘ JĄKAMY?
Jąkanie jest nie tylko objawem nerwicy czy wad aparatu mowy. Jego przyczyną mogą być nieprawidłowości w budowie mózgu - pisze "Gazeta Wyborcza", powołując się na wyniki badań przedstawione w tygodniku "Lancet"..
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* ALALIA, CHARAKTERYSTYKA ZABURZENIA MOWY
Alalia-czyli niedokształcenie mowy o typie afazji bywa nazywana szeregiem określeń, nie zawsze w pełni oddających istotę zaburzenia. W literaturze spotyka się..
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* ALALIA i DYSLALIA
Alalia (zwana też niemotą, słuchoniemotą, afazją rozwojową) i dyslalia różnią się od afazji dziecięcej tym, że afazja jest częściową lub całkowitą utratą umiejętności mówienia lub rozumienia, podczas gdy przy alalii uszkodzenie struktur korowych następuje jeszcze przed rozwojem mowy
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* AFAZJA - JAK POSTĘPOWAĆ Z AFATYKIEM
Afazja to zaburzenia mowy, których przyczyną mogą być uszkodzenia odpowiednich ośrodków w mózgu. Ogólnie można je podzielić na czuciowe (uszkodzenie ośrodków odbiorczych), kiedy pacjent ma kłopoty z odbiorem i rozumieniem mowy, pisma.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* JĄKANIE SIĘ ZWIĄZANE JEST ZE SŁABĄ WSPÓŁPRACĄ OŚRODKÓW W OBRĘBIE MÓZGU
Stwierdzono dotąd, że jąkanie może mieć podłoże genetyczne. Nie wiadomo było jednak, w jaki sposób i dlaczego do niego dochodzi
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* POROZUMIEWANIE PRZY POMOCY MOWY
Wyraz język ma dwa główne znaczenia: jedno konkretne, występujące w takich wyrażeniach, jak: pokazać komuś język, mlaskać językiem, a drugie abstrakcyjne, używane w takich zestawieniach, jak język sceniczny, szkolny, techniczny, język polski. Poza tym używa się tego wyrazu w zwrotach obrazowych, np. latać z językiem itd.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* DYKCJA (oddychanie dynamiczne)
Oddychanie dynamiczne (w czasie wydawania głosu) polega na ścisłej korelacji mechaniki oddechu z logiką wypowiadanego tekstu.
>>> więcej >>>>
[link widoczny dla zalogowanych]
* JĘZYK SIĘ ZACINA
W Koszalinie jąka się ponad tysiąc dorosłych mieszkańców (1 procent populacji). Są wśród nich osoby ze świecznika: politycy, szefowie mniejszych i większych firm, ale także szukający pracy studenci i marzący o karierze uczniowie szkół średnich.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* NIE MA JĄKANIA "OD ZAWSZE"
Nie ma czegoś takiego, co moglibyśmy określić, że ktoś się jąkał "od zawsze". Ten ktoś mógł mieć do tego predyspozycje, mógł mieć inklinacje i to padło na niewłaściwy grunt: rodzina, środowisko w którym się obraca, itd. Tak, zanim się dojdzie do jąkania, trzeba odbyć nieraz długą drogę. To się nie dzieje z dnia na dzień.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* AGRESJA A JĄKANIE
Trudno jest być jedynakiem. Jeszcze trudniej jest mieć nadopiekuńczą matkę. Bardzo źle, kiedy ojciec nie zgadza się z matką w wychowaniu jedynaka.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* WIRTUALNY WYWIAD Z UDAREM MÓZGU
Poniższy felieton próbuje przybliżyć czytelnikowi problem związany z utratą rozumienia, mowy, czytania i pisania - zwany afazją.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* DYKCJA (fonacja i rezonans)
Ćwiczenia głosowe prowadzi się po przerobieniu ćwiczeń oddechowych. Nie powinny one trwać długo, aby nie powodowały zmęczenia mięśni krtani.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* AFAZJA - UTRATA ZNAJOMOŚCI JĘZYKA
Można powiedzieć, że jest to właściwie utrata częściowa lub całkowita znajomości języka, jego rozumienia i nadawania, występują także trudności w jego ponownym nauczeniu się.
>>> więcej>>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* PRANAJAMA - ODDYCHANIE NA JĄKANIE
Prezentowane poniżej ćwiczenia są wzorowane na jodze i mają na celu pogłębienie oddechu, rozruszanie przepony, wydłużenie fazy wydechowej.
>>> więcej >>>>
[link widoczny dla zalogowanych]
.