www.pitak.fora.pl

terapeuta

Język uczuć to:
a. nazywanie uczuć,
b. wyrażanie uczuć.
Zdanie Janek cieszy się z przyjazdu Basi nazywa uczucia, a zdanie Wspaniale, że przyjechałaś – wyraża uczucia. Nazywać można uczucia swoje i cudze, przeszłe, obecne i wyobrażone, wyrażać można tylko swoje – tu i teraz (zarówno werbalnie, jak niewerbalnie). Nazywanie uczuć sytuuje się na poziomie ideacyjnym, wyrażanie – na poziomie interakcyjnym. Nazwy uczuć – podobnie jak inne nazwy obiektów – mogą mieć (obok treści opisowej) nacechowanie emocjonalne, np. Jacek olewa przestrogi rodziców. Wypowiedź z nazwą uczucia może przywoływać wartościowanie w implikaturze, np. Jacek lekceważy przestrogi rodziców.
@
Akt mowy to najmniejsza jednostka komunikacyjna wyrażająca jedną intencję nadrzędną. Na przykład: intencją może być poinformowanie, zdobycie informacji, wyrażenie emocji, nakłanianie do zrobienia czegoś itp. Obok intencji nadrzędnej akt mowy może pełnić funkcję towarzyszącą. I tak na przykład potwierdzenie może dodatkowo wyrażać emocje, wyrażenie emocji może dodatkowo nakłaniać itd.
(...)
System językowy wyposażony jest w środki, które sygnalizują poszczególne funkcje. Środki te nazywamy operatorami interakcyjnymi. Mogą nimi być:
- wyrazy, np. owszem, niestety,
- frazemy , np. też tak sądzę, ależ skąd, całe szczęście, nic z tych rzeczy
- morfemy słowotwórcze, np. – utki (słabiutki), nad – (nadinterpretacja),
- morfemy fleksyjne, np. liczba mnoga deprecjatywna: dyrektory, profesory,
- struktury leksykalno- składniowe, np. X, bo inaczej Y, Nie sądzę, że P,
- struktury składniowo- prozodyczne, np. Dlaczego X? Po co X?
- cechy prozodyczne: intonacja, akcent, tempo, siła, barwa głosu, pauza, iloczas.

[link widoczny dla zalogowanych]