www.pitak.fora.pl

Bożena · Gość

ALALIA I DYSLALIA

PRZYCZYNY I ROZPOZNANIE
Alalia (zwana też niemotą, słuchoniemotą, afazją rozwojową) i dyslalia różnią się od afazji dziecięcej tym, że afazja jest częściową lub całkowitą utratą umiejętności mówienia lub rozumienia, podczas gdy przy alalii uszkodzenie struktur korowych następuje jeszcze przed rozwojem mowy i uniemożliwia jej prawidłowy rozwój. Mowa rozwija się z opóźnieniem, które może się wyrównać do 6-7 roku życia (alalia prosta) lub trwa dłużej (alalia złożona).

Alalię charakteryzuje:
* Dostateczny rozwój umysłowy (jeżeli jest upośledzenie, to wtórne spowodowane brakiem mowy).
* Dobra ruchomość narządów mowy.
* Prawidłowy słuch fizjologiczny (chociaż w alalii percepcyjnej może być obniżenie słyszalności).
* Dziecko nie mówi w ogóle (głównie w alalii motorycznej).
* Posługuje się gestami, krzykami, onomatopejami lub kilkoma wyrazami z własnego słownika.
* Dziecko nie jest w stanie powtarzać.

Alalia może trwać do 7, a nawet 14 roku życia, stopniowo przechodząc w dyslalię. Dziecko rehabilitowane coraz rzadziej używa gestów i onomatopei, przyswaja sobie coraz więcej wyrazów, wymowa staje się coraz bardziej poprawna. Alalia występuje częściej u chłopców niż u dziewcząt.

Rozpoznanie alalii jest trudne i wymaga przeprowadzenia wielu badań: - głównie badania słuchu - aby wykluczyć głuchotę,
- badania rozwoju umysłowego - by wykluczyć upośledzenie umysłowe,
- oraz dłuższej obserwacji dziecka.

Trudne jest określenie przyczyn alalii. Przypuszcza się, że mogą to być:
- uszkodzenia mózgu spowodowane urazem porodowym, zapaleniem mózgu i opon mózgowych,
- zatrzymaniem się w rozwoju pewnych struktur korowych,
- urazy czaszki, przed rozwojem mowy.

Zazwyczaj dziecko ma świadomość swojej ułomności, poczucia mniejszej wartości. Dzieci alaliczne bywają więc niekiedy trudne, zahamowane ruchowo lub nadmiernie pobudliwe, złośliwe, agresywne w stosunku do innych dzieci.

Rozróżnia się dwie zasadnicze formy alalii: ekspresywną i percepcyjną, jednak najczęściej występują zaburzenia typu mieszanego z przewagą jednej z nich.

ALALIA PERCEPCYJNA
Zwana też recepcyjną, impresywną, słuchoniemotą sensoryczną, głuchotą słowną, częściej spotykana nazwa to alalia sensoryczna. Występuje rzadko, bywa rozpoznawana mylnie jako głuchota lub oligofrenia, z powodu braku reakcji dziecka na kierowane do niego pytania i wypowiedzi. Kontakt z otoczeniem utrzymuje dziecko za pomocą gestów i mimiki. Zdarza się, że dziecko powtórzy automatycznie posłyszany wyraz, nie rozumiejąc jego sensu. Alalia percepcyjna może przechodzić w dyslalię percepcyjną, której może towarzyszyć amuzja, czyli trudności w rozpoznawaniu i śpiewaniu słyszanych melodii.

Rozumienie w alalii sensorycznej:
- bardzo ograniczone,
- możliwość posługiwania się mową przewyższa możliwość rozumienia,
- w pewnym stopniu - rozumienie zależne jest od stopnia zainteresowania i zaangażowania emocjonalnego dziecka tematem czy sytuacją,
- odpowiedzi bywają bezsensowne lub ich brak, niekiedy powtarza mechanicznie pytanie czy polecenie,
- rozumienie ułatwia powtórzenie wypowiedzi oraz powolne mówienie - proste, krótkie zdania (złożone ze znajomych słów).

Mówienie w alalii sensorycznej:
- gesty, miny używane są często, niekiedy także odpowiedzi słowne; potrafi za pomocą gestów i min odtworzyć całe sytuacje i sceny,
- rysunek jest pewnym sposobem wypowiadania się - bywa ze skąpym komentarzem słownym,
- słownictwo - względnie bogate, przeważają w nim rzeczowniki i czasowniki,
- dziecko mówi dość dużo, ale jego wypowiedzi są niezrozumiałe, nie stanowią sensownej całości,
- powtarza wyrazy dość dobrze (robi to mechanicznie, bez zrozumienia),
- głoski wymawia prawidłowo, ale wyrazy zniekształca, w różny sposób wypowiada ten sam wyraz, zapewne z powodu braku wzorca słuchowego,
- nie poprawia się, nie szuka prawidłowego brzmienia,
- używa krótkich zdań lub równoważników zdań.

Rodzaje wymówień i błędów:
1. Onomatopeje: szczekać - au.
2. Własne słownictwo: kot - kicia.
3. Paralalie werbalne: czytać - pisać.
4. Paralalie głoskowe: mówi - wówi.
5. Wstawki: ryba - tryba.
6. Elizje: kotek - kote.
7. Metatezy (przestawki): most - smot.
8. Agramatyzm: nie uwzględnia form odmiany wyrazów.

Alalia sensoryczna przechodzi w dyslalię, dziecko nie potrafi jeszcze wymawiać poprawnie wyrazów, mowa jego jest agramatyczna, ale zasób słów rozumianych się zwiększa. Może mieć trudności w znajdowaniu wyrazów potrzebnych w danej sytuacji, z powodu niedokształcenia słuchu fonematycznego, duże trudności sprawia mu identyfikowanie głosek różniących się tylko jedną cechą dystynktywną (np. s: ś).

ALALIA I DYSLALIA EKSPRESYWNA
Dla alalii i dyslalii ekspresywnej (zwanej też ruchową, rozwojową lub motoryczną) charakterystyczne jest dobre rozumienie mowy, a jeżeli jest ono zaburzone, to w mniejszym stopniu niż mówienie. Natomiast utrudnione może być rozumienie długich i złożonych zdań. Zaburzeniom mowy o charakterze motorycznym dużego stopnia może towarzyszyć ogólna niesprawność motoryczna lub tylko niezręczność w wykonywaniu precyzyjnych ruchów. Opóźniony może być początek chodzenia, trudności w odtwarzaniu usłyszanej melodii. Dyslalia może występować w różnym stopniu, w dylalii dużego stopnia dziecko posługuje się zaledwie kilkoma głoskami (są to najczęściej samogłoski a, o oraz spółgłoski t, d), ma też trudności z wymową grup spółgłoskowych oraz sylab zamkniętych.

Rozumienie w alalii motorycznej w zasadzie jest dosyć dobre, jedynie trudności występują, gdy wyraz użyto w nowym związku frazeologicznym, dotychczas nie znanym dziecku (np. nogi stołu).

Mówienie w alalii motorycznej
1. Gesty używane tylko w początkowej fazie rozwoju mowy; ruchami rąk w sposób plastyczny i precyzyjny określa funkcje przedmiotów, które znikają w miarę rozwoju słownictwa.

2. Słownictwo w początkowej fazie ubogie, ograniczone do kilku określeń onomatopeicznych lub do kilku wyrazów "własnych".

3. Trudności w zapamiętaniu wzorca ruchowego wyrazu, które przejawiają się:
- zapominaniem artykulacji wyrazów już znanych;
- zniekształcaniem wyrazów, mimo umiejętności artykułowania wszystkich głosek;
- dzieleniem wyrazów na sylaby dla ułatwienia sobie ich wymowy;
- wymówieniem cichym, jakby próbnym przygotowaniem się do wymówienia głośnego;
- poszukiwaniem właściwego wzorca ruchowego wyrazu, poprawianiem się.

4. Artykulacja - liczba wymawianych głosek jest ograniczona, najczęściej są to: t, d, b, m, n, l oraz samogłoski. Występują paralalie głoskowe:
- substytucje (krowa - trowa),
- wstawki (ucho - chucho),
- elizje (łódka - łuka),
- metateza (lampa - mlapa),
- asymilacje (motyl - motym),
- poszukiwania (Jacek - La-cek, Jasiek).

5. Agramatyzm - w początkowej fazie mowy brak zupełny form odmiany wyrazów, wypowiedzi są ograniczone do jednego wyrazu.

RÓŻNICE MIĘDZY ZABURZENIAMI W ALALII MOTORYCZNEJ A SENSORYCZNEJ

Alalia motoryczna
* Dziecko rozumie, a nie mówi.
* Rozumie nazwy przedmiotów, czynności, a ma trudności z rozumieniem relacji, jakie zachodzą między przedmiotami.
* Występuje rozumienie sytuacyjne.
* Wzorca ruchowego szukają słuchem.
* Realizację wyrazu ułatwiają sobie dzieleniem na sylaby.
* Nie ma u tych dzieci zespołów neurologicznych (prawidłowy zapis EEG).
* Dzieci te nie gaworzą, są milczące w czasie zabawy, cicho płaczą.
* Intelektualnie rozwijają się prawidłowo.
* Postęp w mówieniu zależy od ciężkości zaburzenia - czasem zaczynają mówić w 3-4 roku życia, często jednak nie mogą wymówić samogłoski bez ćwiczeń.
* Bardzo dobrze piszą ze słuchu, szybko się uczą czytania.
* W najcięższej postaci - dziecko wypowiada tylko element słowa, głoski, za każdym razem inaczej.
* W okresie przedszkolnym jako symptomy występują:
- mała sprawność aparatu artykulacyjnego,
- słaba sprawność manualna,
- zaburzenia koordynacji oddychania z fonacji.
- bardzo trudne jest określanie stosunków przestrzennych.
* Oprócz trudności w artykulacji dziecko ma kłopoty z jedzeniem (ślinienie).

Alalia sensoryczna
* Dzieci nie mają trudności w łączeniu głosek w większe całości - wyrazy.
* Zniekształcają wyraz, ale nie poprawiają się ze względu na brak wzorców słuchowych.
* W czasie jednej wypowiedzi dany wyraz może być inaczej wymawiany.
* Mając trudności w mówieniu wykorzystują gesty i mimikę.
* Występują duże trudności w rozumieniu.
* Zapamiętanie i różnicowanie nowego zespołu dźwiękowego wymaga bardzo dużego wysiłku i długiej pracy.
* Dzieci te gaworzą, mają dużą wokalizację.
* W wieku 3-4 lat nie reagują na swoje imię, nie nazywają osób z otoczenia - nie mówią, bo nie rozumieją.
* Często występują rozbieżności wyników między badaniem audiometrycznym, a badaniem orientacyjnym.
* Cechy zachowań dzieci:
- bardzo dobrze reagują na muzykę,
- źle reagują na nowe osoby,
- szybko przyporządkowują nazwy przedmiotom i uczą się czytać - nie rozumiejąc treści,
- opóźnione reakcje na mowę.

POSTĘPOWANIE LOGOPEDYCZNE W ALALII I AFAZJI

Z dzieckiem alalicznym postępuje się podobnie jak z dzieckiem afatycznym o podobnym charakterze zaburzeń. Postępowanie logopedyczne jest długotrwałe i stanowi część składową kształtowania całej osobowości dziecka.
Przebieg reedukacji
* Indywidualne zajęcia rozwojowe w celu przyspieszenia rozwoju poszczególnych funkcji psychicznych dzieci:
- uwagi, pamięci, spostrzegawczości, myślenia,
- naukę mówienia i rozumienia,
- naukę czytania, pisania i liczenia,
- gimnastykę i rytmikę,
- zajęcia artystyczno - techniczne.
* Nawiązanie kontaktu z dzieckiem pełnego życzliwości, zaufania, wytworzenie tej atmosfery również w przedszkolu i domu.
* Częste przebywanie dziecka z rówieśnikami.
* Metody należy dostosować do możliwości psychofizycznych dziecka.

W alalii motorycznej i sensorycznej jeżeli dziecko nie mówi, to reedukację zaczyna się od elementów najprostszych:
- od uczenia słuchowego rozróżniania,
- od prób wymawiania dźwięków naturalnych, lecz odpowiadających pewnym głosom (np. usypianie lalki - aaa, syczenie węża - sss)
- następnie przechodzimy do łatwiejszych wyrazów.

Nie możemy zmuszać dziecka do mówienia, ani do powtarzania, zacznie mówić dopiero wtedy, gdy będzie kojarzyć konkretne wyrazy z odpowiednimi przedmiotami lub czynnościami. Należy wzbudzać u dziecka chęć do mówienia oraz zainteresowanie mową, a przede wszystkim rozwijać rozumienie mowy. Wykorzystujemy w tym celu zabawy, gry, inscenizacje, barwne ilustracje. Materiał wyrazowy powinien być odpowiednio dobrany pod względem stopnia trudności. Początkowo wymagania winny być niewielkie, ale stopniowo i bardzo ostrożnie je zwiększamy. Systematyczną pracę rozpoczynamy jak najwcześniej, choć często jest to trudne przed 5 rokiem życia dziecka. Wykorzystujemy dodatkowo wzrok i czucie, zarówno u dzieci z zaburzeniami w nadawaniu i odbiorze mowy. Znaczenie wyrazów wyjaśniamy dziecku z zaburzeniami percepcji mowy za pomocą gestów i ilustracji. Jak najwcześniej włączamy do reedukacji naukę pisania i czytania, gdyż te umiejętności pozwolą utrwalić osiągnięte wyniki w mówieniu i rozumieniu mowy.

Dzieci alaliczne i afatyczne mają duże trudności w uczeniu się, proces uczenia się następuje bardzo powoli. W dalszym ciągu prowadzimy ćwiczenia, usuwając wszelkie wadliwe artykulacje z dziećmi, które uczęszczają już do szkoły.

Opracowanie: Bożena Smyczek

LITERATURA:
Kaczmarek L.: Nasze dziecko uczy się mowy, Lublin 1977, Wydawnictwo Lubelskie.
Kordyl Z.: Psychologiczne problemy afazji dziecięcej, Warszawa 1968, PWN.
Nowak J. E.: Wybrane problemy logopedyczne, Bydgoszcz 1993, PWN.
Styczek I.: Logopedia, Warszawa 1983, PWN.

senior

Cytat:

2x DVD- Ćwiczenia relaksacyjne i autogenne:
------------------------------------------------------------------------------------------

1. Relaks progresywny Jacobsona + Trening autogenny Schultza

Pełne wersje 2 ćwiczeń do praktycznego wykonywania w warunkach domowych i klubowych. Opracowanie i wykonanie: Władysław Pitak, muzykoterapeuta i logopeda medialny. Nagrania wykonano w Jaskiniach Solno-Jodowych Galos w Kudowie i Lądku Zdroju w 2004 r.
Na życzenie kupującego wysyłamy nagranie tylko w wersji dźwiękowej (CD) do odtwarzania na CD-playerach i komputerach .

2. Jak radzić sobie ze stresem + omówienie technik relaksacyjnych

Wykład, prezentacja i omówienie w wyk. Władysława Pitaka podczas Ogólnopolskich Warsztatów dla Dziennikarzy - Niepołomice 2004).
Nagranie jest wysyłane w dwóch wersjach (do wyboru) VCD lub DVD.

Z wykładu i prezentacji dowiesz się, że: relaksacja Jacobsona polega na wykonywaniu określonych, celowych ruchów rękami, nogami, tułowiem i twarzą, po to, aby napinać i rozluźniać określone grupy mięśni organizmu. Napinanie i rozluźnianie służy najpierw wyuczeniu zdawania sobie sprawy z różnicy wrażeń płynących z mięśnia napiętego i rozluźnionego. Systematyczne ćwiczenia uczą także nawyku rozluźniania własnych mięśni. Uczenie się relaksu jest podobne do uczenia się jazdy na nartach czy pływania.

Z treningu płyną określone korzyści.
Oto niektóre z nich:
- przyjemne doznania i poprawa samopoczucia,
- wzmocnienie zaufania do siebie,
- zmniejszenie nadciśnienia i poprawa pracy serca,
- lepsza praca żołądka i jelit,
- działanie profilaktyczne przeciw wrzodom i kłopotom trawiennym,
- zmniejszenie nerwowości, rozwój wyobraźni i procesów myślenia.

Nazwa trening autogenny Schultza pochodzi od greckiego słowa "autos"- sam i "genos"- początek, pochodzenie, ród. Autogenny znaczy więc: ćwiczący własne EGO.

Różnica między stanem hipnotycznym a autogennym polega na tym, że w pierwszym przypadku człowiek znajduje się pod wpływem działania hipnotyzera, a w autogenii - pod wpływem samego siebie.

Trening Schultza ma bardzo szerokie zastosowanie w leczeniu wspomagającym przy różnego rodzaju neurozach i zaburzeniach psychosomatycznych, dolegliwościach hormonalnych, w neurologii, foniatrii, położnictwie, stomatologii i przy drobnych zabiegach chirurgicznych.

Metoda sprawdziła się w wielu dziedzinach , m.in. w poradniach wychowawczych i małżeńskich, w sporcie (przed startem) i sztuce aktorskiej i publicznych wystąpieniach (przy opanowywaniu tremy przed występami).

Obiektywne badania kliniczne (EEG, EKG) dowodzą, że metoda ta wpływa na łagodzenie, a nierzadko usuwa m.in. takie objawy chorobowe:

- nerwicowy częstoskurcz serca i nerwowe połykanie powietrza,
- choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy,
- dławica sercowa (połączona ze stanami lękowymi),
- dusznica oskrzelowa,
- nerwice narządowe (dyskinezje dróg żółciowych, spastyczne stany jelit, zaparcie),
- męczliwość, migrena i moczenie nocne,
- naczynioruchowe bóle głowy,
- nadciśnienie tętnicze,
- nadczynność tarczycy,
- pokrzywka i świąd nerwicowy,
- ruchy przymusowe (tiki) i wymioty psychogenne,
- wegetatywne zaburzenia krążenia i przewodu pokarmowego.

Koszt albumu 2xDVD = 45 zł. (+ 5 zł koszty wysyłki listem poleconym) z przedpłatą na konto.

rodzaj wpłaty: 2xDVD
Wysyłka odbywa się następnego dnia po otrzymaniu potwierdzenia z banku o wpłynięciu w/w kwoty na konto .
~~~~~~~~~~~~

Informacje dodatkowe:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
tel.94-340-60-06

Zapraszamy

muzyk

ARTOS - OŚRODEK LOGOTERAPII i TRENINGU OSOBOWOŚCI

logopeda dyplomowany , psychoterapeuta mgr Władysław Pitak.
[link widoczny dla zalogowanych]
Rejestracja telefoniczna : 94-340-60-06
Godziny przyjęć uzgadniane są z pacjentami

sponsor · Wysłany: Nie 9:50, 10 Mar 2013 Temat postu:

.
Artykuły z logopedii:.

ZABURZENIA W NADAWANIU MOWY
1. Zaburzenia motoryczno-dośrodkowe (aferentne)
(utrata lub niedokształcenie somestetycznych wzorców głosek)
czyli trudności w artykułowaniu głosek spowodowane brakiem czucia ułożenia narządów mowy - brak analizy i syntezy sygnalizacji z obwodu o aktualnej pozycji narządów mowy.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* USZKODZENIA NACZYNIOWE OŚRODKOWEGO UKŁADU NERWOWEGO
Najczęstszą postacią uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego jest udar mózgowy występujący nagle, przeważnie we śnie lub w czasie wzmożonej psychofizycznej aktywności, i charakteryzujący się mniej lub bardziej zaburzoną świadomością oraz połowiczym porażeniem na tle zaburzeń krążenia mózgowego. Upośledzenie krążenia mózgowego jako przyczyna udaru może wystąpić pod wpływem różnorodnych zmian patologicznych, odzwierciedlających takie stany, jak: miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia czynności serca, choroby krwi, procesy uciskowe (nowotwory) i urazy.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* AFAZJA - REHABILITACJA LOGOPEDYCZNA
Terminem afazja (greckie fazis-mowa) określa się częściową lub całkowitą utratę umiejętności posługiwania się językiem, spowodowaną uszkodzeniem znajomości języka (rozumienia i nadawania), czemu towarzyszą mniejsze lub większe trudności w ponownym nauczeniu się go.
M. Maruszewski (1966) podaje następującą definicję afazji: "Afazja to spowodowane organicznym uszkodzeniem odpowiednich struktur mózgowych częściowe lub całkowite zaburzenie mechanizmów programujących czynności mowy człowieka, który już uprzednio opanował te czynności".
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* NOWE TECHNOLOGIE W REHABILITACJI OSÓB JĄKAJĄCYCH SIĘ
Podczas mówienia jąkanie może przejawiać się jako powtarzanie części słów, powtarzanie części zdania lub przedłużone wymawianie niektórych głosek. W czasie mówienia mogą występować skurcze mięśni twarzy, szyi, tułowia lub kończyn, zwane współruchami.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* MUTYZM JAKO PRZYCZYNA TRUDNOŚCI SZKOLNYCH
Artykuł ten ma na celu przybliżenie problemu mutyzmu. Napisałam go z myślą o tym, że może on być przydatny innym nauczycielom, którzy spotkają się z podobnym zjawiskiem w swojej pracy dydaktyczno-wychowawczej.
>>> więcej >>> [link widoczny dla zalogowanych]
* BADANIA W UDARZE MÓZGU
W przypadku wystąpienia klinicznych objawów udaru mózgu konieczne jest wykonanie szeregu badań odpowiadających na pytanie: Czy to jest udar mózgu?
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* CZYTAĆ WBREW GENOM
DYSLEKSJĘ DEFINIUJE SIĘ JAKO TRUDNOŚĆ W OPANOWANIU TECHNIKI CZYTANIA. OSOBY Z TYM ZABURZENIEM ZNACZNIE DRAMATYCZNIEJ TO OKREŚLAJĄ: GDY CZYTAM, WYDAJE MI SIĘ, ŻE ZWARIUJĘ. Dysleksja w różnym nasileniu jest zjawiskiem często spotykanym w praktyce szkolnej. W szerszym pojęciu, jest to ogół zaburzeń związanych z czytaniem i pisaniem. Trudność w czytaniu prawie zawsze występuje z dysortografią lub dysgrafią.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* DLAAACZEGO SIĘ JĄKAMY?
Jąkanie jest nie tylko objawem nerwicy czy wad aparatu mowy. Jego przyczyną mogą być nieprawidłowości w budowie mózgu - pisze "Gazeta Wyborcza", powołując się na wyniki badań przedstawione w tygodniku "Lancet"..
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* ALALIA, CHARAKTERYSTYKA ZABURZENIA MOWY
Alalia-czyli niedokształcenie mowy o typie afazji bywa nazywana szeregiem określeń, nie zawsze w pełni oddających istotę zaburzenia. W literaturze spotyka się..
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* ALALIA i DYSLALIA
Alalia (zwana też niemotą, słuchoniemotą, afazją rozwojową) i dyslalia różnią się od afazji dziecięcej tym, że afazja jest częściową lub całkowitą utratą umiejętności mówienia lub rozumienia, podczas gdy przy alalii uszkodzenie struktur korowych następuje jeszcze przed rozwojem mowy
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* AFAZJA - JAK POSTĘPOWAĆ Z AFATYKIEM
Afazja to zaburzenia mowy, których przyczyną mogą być uszkodzenia odpowiednich ośrodków w mózgu. Ogólnie można je podzielić na czuciowe (uszkodzenie ośrodków odbiorczych), kiedy pacjent ma kłopoty z odbiorem i rozumieniem mowy, pisma.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* JĄKANIE SIĘ ZWIĄZANE JEST ZE SŁABĄ WSPÓŁPRACĄ OŚRODKÓW W OBRĘBIE MÓZGU
Stwierdzono dotąd, że jąkanie może mieć podłoże genetyczne. Nie wiadomo było jednak, w jaki sposób i dlaczego do niego dochodzi
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* POROZUMIEWANIE PRZY POMOCY MOWY
Wyraz język ma dwa główne znaczenia: jedno konkretne, występujące w takich wyrażeniach, jak: pokazać komuś język, mlaskać językiem, a drugie abstrakcyjne, używane w takich zestawieniach, jak język sceniczny, szkolny, techniczny, język polski. Poza tym używa się tego wyrazu w zwrotach obrazowych, np. latać z językiem itd.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* DYKCJA (oddychanie dynamiczne)
Oddychanie dynamiczne (w czasie wydawania głosu) polega na ścisłej korelacji mechaniki oddechu z logiką wypowiadanego tekstu.
>>> więcej >>>>
[link widoczny dla zalogowanych]
* JĘZYK SIĘ ZACINA
W Koszalinie jąka się ponad tysiąc dorosłych mieszkańców (1 procent populacji). Są wśród nich osoby ze świecznika: politycy, szefowie mniejszych i większych firm, ale także szukający pracy studenci i marzący o karierze uczniowie szkół średnich.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* NIE MA JĄKANIA "OD ZAWSZE"
Nie ma czegoś takiego, co moglibyśmy określić, że ktoś się jąkał "od zawsze". Ten ktoś mógł mieć do tego predyspozycje, mógł mieć inklinacje i to padło na niewłaściwy grunt: rodzina, środowisko w którym się obraca, itd. Tak, zanim się dojdzie do jąkania, trzeba odbyć nieraz długą drogę. To się nie dzieje z dnia na dzień.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* AGRESJA A JĄKANIE
Trudno jest być jedynakiem. Jeszcze trudniej jest mieć nadopiekuńczą matkę. Bardzo źle, kiedy ojciec nie zgadza się z matką w wychowaniu jedynaka.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* WIRTUALNY WYWIAD Z UDAREM MÓZGU
Poniższy felieton próbuje przybliżyć czytelnikowi problem związany z utratą rozumienia, mowy, czytania i pisania - zwany afazją.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* DYKCJA (fonacja i rezonans)
Ćwiczenia głosowe prowadzi się po przerobieniu ćwiczeń oddechowych. Nie powinny one trwać długo, aby nie powodowały zmęczenia mięśni krtani.
>>> więcej >>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* AFAZJA - UTRATA ZNAJOMOŚCI JĘZYKA
Można powiedzieć, że jest to właściwie utrata częściowa lub całkowita znajomości języka, jego rozumienia i nadawania, występują także trudności w jego ponownym nauczeniu się.
>>> więcej>>>
[link widoczny dla zalogowanych]

* PRANAJAMA - ODDYCHANIE NA JĄKANIE
Prezentowane poniżej ćwiczenia są wzorowane na jodze i mają na celu pogłębienie oddechu, rozruszanie przepony, wydłużenie fazy wydechowej.
>>> więcej >>>>
[link widoczny dla zalogowanych]
.